BLOG

PÓŹNE DZIECIŃSTWO czyli MŁODSZY WIEK SZKOLNY

Czy wiesz jak rozwija się dziecko w wieku wszesnoszkolnym? Czego potrzebuje?

Wraz z podjęciem nauki szkolnej (6, 7 lat) rozpoczyna się okres późnego dzieciństwa, który kończy się wraz z wejściem w okres dorastania (11,12 lat). I jeśli porównamy zmiany rozwojowe w tym okresie, to nie są już tak intensywne jak w latach poprzednich. Niemniej jednak proces rozwoju choć nie przynosi spektakularnych zmian to dotyczy wszystkich sfer życia dziecka.

Według jednych badaczy rozwoju to wiek dziecka idealnego, inni nazywają ten okres „w przejściu” niejako w zawieszeniu, pomoście pomiędzy wiekiem przedszkolnym, takim jeszcze bardzo dziecięcym a wiekiem nastoletnim – okresem gwałtownych zmian stawania się młodym, samodzielnym człowiekiem. To okres bycia pomiędzy przedszkolakiem, który potrzebuje dużo bliskości a nastolatkiem, który potrzebuje się już oderwać od rodziców.

Jest tu potrzeba odrzucenia tego co przedszkolne i bycie jednocześnie niejako w rezerwie do nastolatków do których jeszcze nie pasują, rozpoczyna się czas szukania swojego ja. Dlatego mówi się tez często, że to okres w rozdarciu a czasami w pogubieniu.

Dwie kluczowe potrzeby w tym wieku, tzn takie których spełnienie warunkuje harmonijny rozwój, to przede wszystkim: POTRZEBA KOMPETENCJI i POTRZEBA RELACJI

Zadania rozwojowe jakie czekają na dzieci w tym okresie to m.in:

• wzbogacenie i uporządkowanie posiadanej wiedzy o świecie i o sobie samym pod względem opisowym, wartościującym i normatywnym
• to zdobycie umiejętności niezbędnych do nabywania i organizowania wiedzy oraz do posługiwania się nią w różnych sytuacjach
• to nauczenie się czytania oraz pisania
• to też wejście w grupę rówieśniczą i znalezienie w niej swojego miejsca
• i wreszcie osiągnięcie autonomii osobistej

Czas pójścia do szkoły to tez jest moment, kiedy widać już dosyć wyraźnie różnice indywidualne, takie jak: temperament, osobowość, ale i tez często zróżnicowanie w zgromadzonych doświadczeniach.

Rozpoczyna się też systematyczne zdobywanie wiedzy, a podstawową aktywnością staje się uczenie. Okres wyjścia z etapu zabawy jako formy rozwoju a wejście w czas nauki.

To moment kiedy mogą uwidocznić się kłopoty z koncentracją uwagi, zapamiętywaniem, czy wydobywaniem wiadomości, dlatego warto skonsultować to ze specjalistą, aby móc udzielić dziecku wsparcia na wczesnym etapie kształtowania się tych kompetencji.

W tym okresie bardzo mocno rozwija się samowiedza i postrzeganie przez dzieci samego siebie:

„…kim jestem, co już potrafię, jaki jestem.” Dziecko jest w stanie rozpoznać swoje mocne strony, i używać tego w czym jestem dobre, co przychodzi mu z łatwością co sprawia po prostu frajdę.

Dla dzieci w tym okresie niezwykle istotna jest świadomość poczucia wpływu na otoczenie, poczucia sensu tego co robią, potrzebują wyzwań, rozwiązywania bardziej złożonych problemów. Równie ważne jest wejście w grupę rówieśniczą, realizacja wspólnych zadań i celów. Te wszystkie podejmowane działania i gromadzone w ten sposób doświadczenia wpływają na kształtujące się przekonania i postawy wobec złożonego konceptu jakim jest uczenie, rozwój, praca.

Dzieci bardzo potrzebują też uznania w oczach rówieśników i innych dorosłych. Tym lustrem, w którym dzieci się przeglądają stają już nie tylko rodzice ale i rówieśnicy.

To może być trudne kiedy my rodzice chcielibyśmy pokazać, że jest wspaniałe, mądre a lustro rówieśników tego nie pokazuje. Gdyż jest o tez grupa wiekowa, w której wszyscy dopiero się rozwijają uczą, dowiadują stąd często też wiedzą, że krzywdzą. Bywają tez sytuacje, gdy część dzieci może „pompować” swoje zasoby kosztem rówieśników -wybierać, wykluczać.

Rośnie potrzeba prywatności, zaczynaja mieć swoje tajemnice, zwiększa się zainteresowania sobą ,następuje tzw.: zwrot emocji do środka może pojawić się smutek, refleksyjność. Już 7 latki chcą same zostać w domu choćby na 5 minut i poczuć tą satysfakcja że sobie poradziłem z czymś. Dobrze to pole samodzielności poszerzać stopniowo, małymi krokami aby nie wpaść w pułapki złotych rad z poradników że teraz to juz szkoła i teraz powinno wszystko robić samo.

To ważne aby te potrzeby były zaspokojone, by ich realizacja mogła zaskutkować realistyczną samoocena i ukształtowanym, zdrowym poczuciem własnej wartości.